Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Σύλλογος

    Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού ιδρύθηκε το 1980 , από μία ομάδα νέων κυρίως ανθρώπων στα πλαίσια της προσπάθειας για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, των ηθών και των  εθίμων και της προβολής του χωριού.
Σήμερα βασικές πολιτιστικές δραστηριότητες είναι η πανύγηρι του χωριού και η γιορτή του Αϊ Γιώργη που αποτελούν πάντα αφορμή για αντάμωμα των απανταχού συγχωριανών.
Δραστηριότητες του συλλόγου είναι :
-Κοπές της πρωτοχρονιάτικης πίττας και βράβευση των μαθητών που πέτυχαν την εισαγωγή τους στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
-εκδρομές πολιτιστικού χαρακτήρα και θρησκευτικού.
- καλοκαιρινή πολιτιστική εκδήλωση με μουσική , χορό και θέατρο.
- επιμορφωτικά σεμινάρια όπως φωτογραφία ,μαγειρική , ραπτική κ α
 Το χωριό και ο σύλλογος έχει αναδείξει σημαντικούς ανθρώπους όπως ο σημερινός βουλευτής  κος  Βασίλης Ι. Τόγιας , ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Χρήστου Ι Τσάγκας , ο Γιατρός και μουσικός Κος Γιώργος Δ Ναούμ , με την παραδοσιακή και βυζαντινή σχολή                «ΤΕΤΤΙΞ » που εδρεύει στην Αθήνα. Επίσης ο ηθοποιός Λάμπρος Τσάγκας με το ιδιόκτητο θέατρο « Κνωσσός » ενώ  διαπρέπουν και πάρα πολλοί συγχωριανοί σε διαφόρους τομείς.
Το διοικητικό συμβούλιο όπως προκύπτει από την γενική συνέλευση – εκλογές στις 28 Δεκεμβρίου του 2008 είναι :
Πρόεδρος : Στεφάνου Θοδωρής
Αντιπρόεδρος : Κωτσαδάμ Λουκάς
Γενικός γραμματέας : Καρκάνα Χριστίδη Βάσω
Ταμίας : Στεφάνου Γαρυφαλλιά
Μέλος : Μπουζάς Μανώλης
















Φωτογραφικό υλικό

Εδω μπορείτε να δείτε παλίες φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν απο κατοίκους του χωριού.






















Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Επικοινωνία


Δ/νση : Χωριο ανάληψη – λιβαδειάς     
Γραφείο : Παλιό σχολείο
τκ : 32100


E-mail : analipsiviotia@gmail.com


Τηλέφωνα Συλλόγου:  

Πρόεδρος :      697 7437079 Ελένη Καλομοίρη          
   Αντιπρόεδρος :                         
Γραμματέας :                   
                                            Ταμίας :    698 5868205 Παναγιώτης Προκόπης                                            
                                 
                      

20+1 Προτάσεις για την αξιοποίηση της κρύας στη Λιβαδειά


Στη μεγάλη εκδήλωση για το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς που διοργάνωσε το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ τον Ιανουάριο του 2011 με προσκεκλημένο τον δημιουργό του καθηγητή Αλέξανδρο Παπαγεωργίου-Βενετά (Γοήτευσε το κοινό ο καθηγητής Παπαγεωργίου-Βενετάς στην εσπερίδα για το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς)  διατυπώθηκε από τον αρχιτέκτονα Γιώργο Μπενέτο μια πλήρης δέσμη ιδεών για την αξιοποίηση της περιοχής της Κρύας και του ρου της. Πρόκειται για 20 προτάσεις που καλύπτουν όλο το εύρος των θετικών δράσεων πολιτείας και πολιτών προκειμένου η περιοχή της Κρύας να εξελιχθεί σε "ατμομηχανή" για την ανάπτυξη της Λιβαδειάς, ένα ρόλο για τον οποίο η φύση την έχει πλουσιοπάροχα προικίσει αλλά οι κατά καιρούς ταγοί ουδέποτε ούτε τον οραματίστηκαν ούτε τον αντιλήφθηκαν ούτε τον προσπάθησαν.
Μπορείτε να δείτε εδώ την ενδιαφέρουσα εισήγηση με τις 20 προτάσεις του Γιώργου Μπενέτου.Οι 20+1 προτάσεις για την αξιοποίηση της Κρύας στη Λιβαδειά


Θα διατυπώσω μια επιπλέον πρόταση "με το πνεύμα του Βοιωτού", την 21η
. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει γεώτρηση ή γεωτρήσεις στο σημείο όπου ξεκινάει ο ρους του ξηροπόταμου Ξηριά. Με το νερό των γεωτρήσεων ο Ξηριάς θα πάψει να είναι Ξηριάς το καλοκαίρι και θα υπάρξει μια ροή ύδατος που θα προσδώσει "ζωντάνια και κίνηση στο τοπίο".  Ο όγκος του ύδατος θα διαμορφωθεί από τις ανάγκες για να επιτευχθεί το βέλτιστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα -εκ πρώτης όψεως πεποίθησή μου είναι ότι απαιτείται μια μικρή ροή. 

Με τις κατάλληλες διευθευτήσεις στις όχθες και την κοίτη του Ξηριά η περιοχή του Φαραγγιού
 θα αποτελέσει μια πανέμορφη πρόταση για φυσική αλλά και φθηνή αναψυχή των Λιβαδειτών και των επισκεπτών της περιοχής με περιπάτους, πικ νικ και δροσερές βόλτες αλλά και εκδηλώσεις -πιθανότατα δε και αναψυκτήρια.


Η ζωντάνια που το τρεχούμενο νερό θα δώσει θα μεταβάλει την οπτική
με την οποία αντιμετωπίζουμε το Φαράγγι και τα μικρά σπήλαια της περιοχής το καλοκαίρι και θα ανοίξει τον δρόμο για αξιοποίηση ολόκληρης της περιοχής μέχρι το Τρίχινο Γεφύρι. Ενώ τώρα την εποχή της ξηρασίας η περιοχή δίδει μια αίσθηση ερήμωσης το ζωογόνο νερό θα ανατρέψει αυτή την εγκατάλειψη και θα κάνει περισσότερο αξιοθέατη την ήδη όμορφη τοποθεσία.


Πολλά μπορούν να γραφούν για καταρράκτες, τεχνητές λιμνούλες ή συγκεντρώσεις ύδατος σε ήδή υπάρχουσε λεκάνες στον Ξηριά και ευφάνταστα σχέδια επί χάρτου
αλλά δεν είναι εδώ ο χώρος γα την εξειδίκευση της πρότασης των γεωτρήσεων που θα ζωντανέψουν το Φαρράγγι του Τροφωνίου.  Απλώς να σημειώσω ότι όπως είναι φυσικό οι γεωτρήσεις θα χρησιμοποιούνται μόνο όταν χρειάζεται και το νερό τους θα διοχετεύεται στον κάμπο όπου έχω την αίσθηση ότι θα είναι τα επόμενα χρόνια τελείως απαραίτητο...

Εδώ μπορείτε να γράφετε τις εντυπώσεις σας


Εδώ μπορείτε να γράφετε τις εντυπώσεις σας


Το Χωριό

Η Ανάληψη  βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Ελικώνα και είναι δημοτικό διαμέρισμα της πρωτεύουσας του νομού βοιωτίας του δήμου Λιβαδειάς, απέχοντας 7 χλμ νοτιοδυτικά.
  Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν « Σούρπη » η οποία διατηρείται ακόμη και σήμερα. Η αλλαγή της ονομασίας έγινε με τη κατασκευή και τα εγκαίνεια της εκκλησίας στη πλατεία του χωριού το 1955. Είναι ημιορεινό χωριό  και έχει μόνιμους κατοίκους περίπου 200 άτομα, ενώ πολλοί συγχωριανοί βρίσκονται στη πρωτεύουσα  τη λιβαδειά, την αθήνα και σε άλλες μεγαλουπόλεις.
 Κατέχει σημαντική  θέση αφού είναι η πιο κεντρική είσοδος για τον ορεινό όγκο του ελικώνα. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το μαντείο του τροφωνείου, οι πηγές της κρύας αλλα και ο αρχαίος ναός του βασιλέως Διός.
  Το Χωρίο πανηγυρίζει στη γιορτή της αναλήψεως του κυρίου σαράντα μέρες μετά το πάσχα. Άλλες γιορτές είναι του Αγίου δημητρίου που είναι η πρώτη εκκλησία του χωριού, καθώς επίσης και του Αη – γιώργη στη περιοχή της πάνω Σούρπης , σ αυτό το πανέμορφο μπαλκόνι του Ελικώνα.









 
"Ωδή στη Σούρπη"


Ξένε πολίτη του κόσμου, θα σε ξεναγήσω στη γή της βοιωτίας ενα προσκύνημα που η δόξα και η φήμη της ταξιδεύουν παντοτεινά στο χρόνο του μύθου και της ιστορίας .Με τα βήματα της Ιούς, της αδερφής του Ήλιου και της σελήνης ,μητέρας των ανέμων ,με τ άσπρα της τ άλογα και με Ηνίοχο τον γυό του φαέθονα να γωτίζει τη γή της Βοιωτίας.
  Ελα ξένε στη βορινή πύλη , απο όπου ο τροπαιοφόρος Ερμής φέρνει το φως απο τους Δελφούς του φοίβου Απόλλωνα , να σε δεχθεί η Βοιωτία με μυρτιές και δάφνες.Στη πέτρινη χώρα του Παρνασσού θα σ ανεβάσω κι απο κει στον ελατόφυτο βραχίονα του ελικώνα θα σε οδηγήσω, κεί που οι μούσσες οι εννιά νανουρίζουν με το γλυκό , τ αέρινο τραγούδι τους και σε ξυπνούν...
  'Ω, Ελικώνα ,πατέρα, μάννα και παραμμάνα των Σουρπαίων που βύζαιναν απ τα χλωρά κλαδιά του ελάτου σου ,του πουρναριού, μέσα απο την ευωδία της ρίγανης, του θυμαριού και της Μυρτιάς,πίνοντας δροσερό νερό απο τις κρόνιζες κι απ την κουρήτα τ Αϊ γιωργιού το μεροκάμματο για τα παιδιά και τη γυναίκα τους.Και μ ένα φόρτωμα απο ξύλα , για μιά οκά φασόλια ή φακές, για να ζεστάνουνε το κρύο αίμα των ισχυρών της Λιβαδειάς.
  Σούρπη, τα λιγοστά σταφύλια και τα στάρια σου τάιζαν τα μωρά και τους παππούδες ,τα πρώτα για να συννεχίσουν την ιστορία και οι άλλοι για να τους την παραδώσουνε.
  Ξένε, πρίν πας για τους Δελφούς να πάρεις της Πυθίας τους χρησμούς, πέρνα και λούσου στα γάργαρα της κρύας τα νερά, τ αστείρευτα , πού χει φύλακας ο Μάντης ο Τροφώνειος βλογημένα, κι όπως σε πάει ο δρόμος, π'ερνα απ ΄τη Σούρπη πρώτα, να πιείς νερό δροσάτο , να πιείς κρασί, να δοκιμάσεις την ελιά και το κοψίδι, να φάς ψωμί σταρένιο, κι ύστερα σλυρε να προσκυνήσεις όπους θές, πέρνα κι απ το Ζερίκι, το Κιριάκι, στάσου λίγακι στ΄οσιου Λουκά το μοναστήρι, κι ύστερα ξαναγύρνα.
   Σούρπη, χαϊμαλί , στολίδι στο στήθος του Ελικώνα, στης Λιβαδειάς τη κεφαλή στεφάνι, και με ποδιά τη κοπαϊδα, που ο ίδρωατς των τέκνων σου τη ξανακάνουν λίμνη, που μέσα της γυααλίζονταν οι κόποι του λιπόσαρκου και επίμονου εργάτη, του δουλευτή , τ αγρότη και κούνια του αγνώστου φοιτητή. Ποιός θα το φανταζόταν πως κείνα τ άγνωστα ,ξυπόλυτα παιδία θα γίνονταν πασίγνωστα κι ωφέλιμα σ όλους εκείνους που δέ ξέρουν το χωρίο μας
   Μπορεί πολλοί απ τους Βοιωτούς , κι όχι μονάχα, να μή γνωρίζουνε τη Κίνα, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, τους Ρώσσους και την Αφρική κι άλλους πολλούς παράξενους λαούς. Ομως της Σούρπης τη φιλοξενία κτη ξέρουν και τη νιώθουνε καλά.
Τιμή σ εκείνους που κρατάν τη Σούρπη Ζωντανή. Ξένε, διαβάτη όταν περνάς απο τη Σούρπη,μείνε Τώρα δεν είσαι ξένος.

Χρήστος Τσάγκας
Ηθοποιός- Σκηνοθέτης


Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

"Ωδή στη Σούρπη"




 Ξένε πολίτη του κόσμου, θα σε ξεναγήσω στη γή της βοιωτίας ενα προσκύνημα που η δόξα και η φήμη της ταξιδεύουν παντοτεινά στο χρόνο του μύθου και της ιστορίας .Με τα βήματα της Ιούς, της αδερφής του Ήλιου και της σελήνης ,μητέρας των ανέμων ,με τ άσπρα της τ άλογα και με Ηνίοχο τον γυό του φαέθονα να γωτίζει τη γή της Βοιωτίας.
  Ελα ξένε στη βορινή πύλη , απο όπου ο τροπαιοφόρος Ερμής φέρνει το φως απο τους Δελφούς του φοίβου Απόλλωνα , να σε δεχθεί η Βοιωτία με μυρτιές και δάφνες.Στη πέτρινη χώρα του Παρνασσού θα σ ανεβάσω κι απο κει στον ελατόφυτο βραχίονα του ελικώνα θα σε οδηγήσω, κεί που οι μούσσες οι εννιά νανουρίζουν με το γλυκό , τ αέρινο τραγούδι τους και σε ξυπνούν...
  'Ω, Ελικώνα ,πατέρα, μάννα και παραμμάνα των Σουρπαίων που βύζαιναν απ τα χλωρά κλαδιά του ελάτου σου ,του πουρναριού, μέσα απο την ευωδία της ρίγανης, του θυμαριού και της Μυρτιάς,πίνοντας δροσερό νερό απο τις κρόνιζες κι απ την κουρήτα τ Αϊ γιωργιού το μεροκάμματο για τα παιδιά και τη γυναίκα τους.Και μ ένα φόρτωμα απο ξύλα , για μιά οκά φασόλια ή φακές, για να ζεστάνουνε το κρύο αίμα των ισχυρών της Λιβαδειάς.
  Σούρπη, τα λιγοστά σταφύλια και τα στάρια σου τάιζαν τα μωρά και τους παππούδες ,τα πρώτα για να συννεχίσουν την ιστορία και οι άλλοι για να τους την παραδώσουνε.
Ξένε, πρίν πας για τους Δελφούς να πάρεις της Πυθίας τους χρησμούς, πέρνα και λούσου στα γάργαρα της κρύας τα νερά, τ αστείρευτα , πού χει φύλακας ο Μάντης ο Τροφώνειος βλογημένα, κι όπως σε πάει ο δρόμος, π'ερνα απ ΄τη Σούρπη πρώτα, να πιείς νερό δροσάτο , να πιείς κρασί, να δοκιμάσεις την ελιά και το κοψίδι, να φάς ψωμί σταρένιο, κι ύστερα σλυρε να προσκυνήσεις όπους θές, πέρνα κι απ το Ζερίκι, το Κιριάκι, στάσου λίγακι στ΄οσιου Λουκά το μοναστήρι, κι ύστερα ξαναγύρνα.
   Σούρπη, χαϊμαλί , στολίδι στο στήθος του Ελικώνα, στης Λιβαδειάς τη κεφαλή στεφάνι, και με ποδιά τη κοπαϊδα, που ο ίδρωατς των τέκνων σου τη ξανακάνουν λίμνη, που μέσα της γυααλίζονταν οι κόποι του λιπόσαρκου και επίμονου εργάτη, του δουλευτή , τ αγρότη και κούνια του αγνώστου φοιτητή. Ποιός θα το φανταζόταν πως κείνα τ άγνωστα ,ξυπόλυτα παιδία θα γίνονταν πασίγνωστα κι ωφέλιμα σ όλους εκείνους που δέ ξέρουν το χωρίο μας
   Μπορεί πολλοί απ τους Βοιωτούς , κι όχι μονάχα, να μή γνωρίζουνε τη Κίνα, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, τους Ρώσσους και την Αφρική κι άλλους πολλούς παράξενους λαούς. Ομως της Σούρπης τη φιλοξενία κτη ξέρουν και τη νιώθουνε καλά.
Τιμή σ εκείνους που κρατάν τη Σούρπη Ζωντανή. Ξένε, διαβάτη όταν περνάς απο τη Σούρπη,μείνε Τώρα δεν είσαι ξένος.